Προσθήκες και διορθώσεις στη “Χλωρίδα της Τσακωνιάς” του Μιχαήλ Δέφνερ

Ο μακαρίτης Μιχαήλ Δέφνερ, χάρη στον οποίο έγινε γνωστή η γλωσσική και εθνολογική αξία της Τσακώνικης διαλέκτου, και χάρη στις μελέτες του οποίου αναγνωρίστηκε οριστικά η δωρικότητά της, εκτός από τις άλλες ποικίλες εργασίες του, σχετικά με τη διάλεκτο, εδημοσίευσε στα 1922, στη σειρά των εκδόσεων της Γεωπόνικης βιβλιοθήκης (αριθ. 2), και τη “Χλωρίδα της Τσακωνιάς“. Στην εργασία αυτή συγκέντρωσε τα τσακώνικα ονόματα αρκετών δέντρων, φυτών και καρπών, με τους αντίστοιχους λατινικούς όρους, και η προσφορά του αυτή είναι πραγματικά αξιόλογη.

Είναι όμως φυσικό να μην είναι η συλλογή του αυτή ούτε πλήρης, γιατί ο Δέφνερ έμεινε στην Τσακωνιά μόνο λίγον καιρό, ούτε χωρίς ανακρίβειες, κυρίως φωνητικές, αφού τα τσακώνικα είναι τόσο ξένα στο ακουστικό αίσθημα ακόμη και των Ελλήνων, και τόσο δύσκολα επομένως.

Με τη μικρή αυτή εργασία που δημοσιεύεται σήμερα, συμπληρώνεται κατά ένα μέρος με ονόματα νέων φυτών και δέντρων η συλλογή του Δέφνερ και διορθώνονται όσες ανακρίβειες υπάρχουν σ΄ αυτή.

Τα φυτά που προσθέτονται είναι από την βόρεια Τσακωνιά – από τα χωριά Καστάνιτσα και Σίταινα – και από τη νότια, κυρίως από το χωριό Πέρα Μέλανα. Για διάκριση σημειώνονται με (Κ), όσα ανήκουν στη βόρεια Τσακωνιά, και με (Λ), όσα ανήκουν στη νότια, σύμφωνα με τη διαίρεση της Τσακώνικης διαλέκτου σε ιδίωμα της βόρειας Τσακωνιάς, που μιλιέται στα δύο πρώτα χωριά, και της νότιας, με τα υπόλοιπα χωριά, που πρωτεύουσά της είναι το Λεωνίδιο. Τα ονόματα των νέων φυτών, καθώς και οι προσθήκες, γράφονται μέα σε αγκύλες, για να είναι εύκολη η διάκριση από την εργασία του Δέφνερ.

Η επιστημονική αναγνώριση και κατάταξη των φυτών, με βάση τα δείγματα που είχαν επί τόπου συγκεντρωθή, οφείλεται στους κ.κ. Δημ. Σ. Καββαδά, καθηγητή βοτανικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και Ιω. Κορωναίο, καθηγητής της Εντομολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, τους οποίους και από δω θερμότατα ευχαριστώ.

Με τη μικρή αυτή προσθήκη των εκατό περίπου νέων φυτών δεν εξαντλήται το θέμα της χλωρίδας της Τσακωνιάς. Εθεωρήθηκε όμως σωστό να δημοσιευτή η συλλογή όπως είναι, παρά να περιμένει την ολοκλήρωσή της, πράγμα που δε μπορεί να προβλεφτή πότε θα γίνει.

Θ.Π.Κ.