Στοιχεία Έκδοσης
- Τίτλος: Το Αγιελίδη τάσου από τα παναθούρια – Leonidio through windows
- Συγγραφείς: Πόπη Τσουκάτου, Ζαχαρούλα Τουραλή
- Έτος: 2019
- Σελ.: 115
- Εκδόσεις: Οίστρος
- ISBN: 978-618-5083-27-4
Ευχαριστούμε τις κ.κ. Τσουκάτου και Τουράλή για την ευγενική τους παραχώρηση του βιβλίου τους στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του Αρχείου Τσακωνιάς.
Συνοπτικά
Καούρ εκάνατε χον Αγιελήδι
Το «καλώς ορίσατε», στην τσακωνική διάλεκτο, μας υποδέχεται με το που φτάνουμε στο Λεωνίδιο, σε αυτόν τον τόπο όπου η φύση, η ιστορία, η αρχιτεκτονική, ο άνθρωπος συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται αρμονικά, απλά, με μεγαλείο. Καθάριες παραλίες, εύφορη γη, απότομοι βράχοι, δάση, πορτοκαλιές, μουριές, ελιές, λουλούδια συνθέτουν την εικόνα της περιοχής, αναδύουν το πνεύμα του τόπου και τα ίχνη που του άφησε το παρελθόν.
Εδώ θα περιπλανηθούμε και μέσα από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής, θα προσπαθήσουμε να ενώσουμε το αόρατο νήμα που συνδέει το παρελθόν με το σήμερα και μέσα από τις εικόνες να παρακολουθήσουμε την πορεία, να αντιληφθούμε την ψυχή και να ακούσουμε την ιστορία της πρωτεύουσας της Τσακωνιάς. Γιατί η φωτογραφία λειτουργεί ως αποτύπωμα, μια στιγμιαία απεικόνιση που όμως ταυτόχρονα εκπέμπει το Είναι, την ιδιαιτερότητα, την πολλαπλότητα της ζωής. Αποτελεί, τελικά, αποδεικτικό στοιχείο μιας πραγματικότητας, ανατρέχει στη μνήμη, μεταφέρει μηνύματα για τους
κύκλους του χρόνου και τη μοναδικότητα του χώρου.
“Welcome” in the Tsakonian dialect greets us at arrival in Leonidio, where nature, history, architecture and man co-exist and converse in harmonious simplicity and grandeur. Crystal clear beaches, fertile soil, steep rocks, forest, orange trees, mulber ries, olive trees and flowers compose the image of the area, effusing the spirit of the place and the traces of the past on it.
It is here that we will wander and attempt, through the camera’s lens, to unite the invisible thread connecting the past with the present; we will try to witness, through images, the course, understand the soul and hear the story of Tsakonia’s capital. Because a photo works as a fingerprint, a snapshot that simultaneously emits what the specificity and multiplicity of life is. Photographs after all are evidence of a reality; they go back to memory, carrying messages about the cycles of time and the uniqueness of the place.