Λεωνίδιον, μια ευτυχισμένη επαρχιακή πόλις
Στοιχεία Έκδοσης
- Τόμος: Παράρτημα 20
- Έτος: 1994
- Τίτλος: Κυνουριάτικη παιδεία
- Σελ.: 133-143
- Συγγραφέας: Ιωάννα Γιανναροπούλου
Η δημοσίευση γίνεται με την άδεια της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, με δικαίωμα μόνο για ανάγνωση. Εάν επιθυμείτε να προμηθευτείτε τους τόμους επικοινωνήστε με την εταιρεία – http://www.etpelspoudon.gr/
Συνοπτικά
Στο παρόν άρθρο επιχειρείται μία αναδρομική όψη στην εκδήλωση της πνευματικής ζωής του έθνους μετά την κατοχή της Κωνσταντινουπόλεως και ιδιαίτερα όσον αφορά την οργάνωση της εκπαίδευσης στην Αρκαδία. Αναφέρεται αρχικά, στα αποκαλούμενα κρυφά σχολεία και γίνεται έρευνα για γραπτές πηγές που αποδεικνύουν την ύπαρξη οργανωμένων σχολείων. Επιπλέον, σημειώνεται ότι τα μοναστήρια έγιναν, πολύ πρώιμα, κέντρα εκπαίδευσης, εξοπλισμένα με μοναχούς, βιβλιοθήκες τυπωμένων και χειρόγραφων βιβλίων. Επίσης, ήδη από τον 17ο αιώνα υπήρχαν οργανωμένα σχολεία. Τέλος, γίνεται λόγος για την ανάπτυξη της πνευματικής ζωής στην Αρκαδία, σύμφωνα με χειρόγραφα ήδη από τον 18ο αιώνα.
Λέξεις κλειδιά: παιδεία, κρυφό σχολείο, άλωση της Κωνσταντινούπολης, Τούρκοι, έθνος, εκκλησία, σκλαβιά, λόγιοι, διανοούμενοι, μοναστήρια, μοναχοί, κληρικοί, δάσκαλοι, Τσακωνιά, μονή Ορθοκωστάς, μονή Ρεοντινού, μονή Ταξιαρχών Μουράς μονή Καρυάς, μονή Λουκούς, μονή Παλαιοπαναγιάς, Πατριαρχείο, πνευματικό επίπεδο, Σχολή Ελληνικών μαθημάτων, Έφοροι, Πραστός, Λεωνίδιο, Εμμανουήλ Τροχάνης, ιστορική έρευνα, μετα-επαναστατικά χρόνια.
Related posts
